کد مطلب:161829 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:136
کیفیت بیرون آمدن امام حسین از مدینه
دوم: خبر طولانی در كیفیت بیرون آمدن حضرت سیدالشهداء علیه السلام از مدینه طیبه كه در میان این جماعت دائر، و فاضل دربندی آن را در «اسرار» خود از
بعضی شاگردانش روایت كرده كه او در مجموعه كه آن را نسبت می دهند به بعضی روضه خوانها دیده، كه از عبدالله بن سنان كوفی روایت كرده و او از پدرش، از جدش كه قاصد اهل كوفه بود و مكتوبی آورد و جواب خواست حضرت سه روز مهلت خواست، روز سیم عازم سفر شدند. گفت: بروم ببینم جلالت و شأن پادشاه حجاز را كه چگونه شوار می شود. آمد دید حضرت بر كرسی نشسته، بنی هاشم دورش را گرفته و مردان ایستاده، و اسبان زین كرده و چهل محمل كه همه را به حریر و دیباج پوشانده اند حاضر. آنگاه كیفیت سواری را به شرحی عجیب نقل كرده كه هر سطر آن مشتمل است بر چند دروغ. و این شخص همراه بود تا عصر روز یازدهم كه ابن سعد امر كرد شتران بی جهاز حاضر كردند برای سوار شدن اسیران و در آنجا نیز شرحی تازه داده آنگاه به یادش آمد، سواری در آن روز با آن جلالت، پس گریست، تا آخر خبر. كه انسان متعجب است از كیفیت ساختن آن. و از آن عجیبتر ضبط كردن چنین فاضلی آن را در كتاب خود و حال آن كه دیده كه در «ارشاد» مفید مروی است كه چون از مدینه طیبه بیرون بیاید، این آیه را خواند: فخرج منها خائفا یترقب قال رب نجنی من القوم الظالمین [1] .
و چون وارد مكه معظمه شدند این آیه را تلاوت فرمود: و لما توجه تلقاء مدینن قال عسی ربی ان یهدینی سواء السبیل [2] [3] .
و سیره وزی مذكور در این خبر بی اصل، زی جبابره و ملوك است و با سیره امامت، غایت مباینت را دارد.
بعضی شاگردانش روایت كرده كه او در مجموعه كه آن را نسبت می دهند به بعضی روضه خوانها دیده، كه از عبدالله بن سنان كوفی روایت كرده و او از پدرش، از جدش كه قاصد اهل كوفه بود و مكتوبی آورد و جواب خواست حضرت سه روز مهلت خواست، روز سیم عازم سفر شدند. گفت: بروم ببینم جلالت و شأن پادشاه حجاز را كه چگونه شوار می شود. آمد دید حضرت بر كرسی نشسته، بنی هاشم دورش را گرفته و مردان ایستاده، و اسبان زین كرده و چهل محمل كه همه را به حریر و دیباج پوشانده اند حاضر. آنگاه كیفیت سواری را به شرحی عجیب نقل كرده كه هر سطر آن مشتمل است بر چند دروغ. و این شخص همراه بود تا عصر روز یازدهم كه ابن سعد امر كرد شتران بی جهاز حاضر كردند برای سوار شدن اسیران و در آنجا نیز شرحی تازه داده آنگاه به یادش آمد، سواری در آن روز با آن جلالت، پس گریست، تا آخر خبر. كه انسان متعجب است از كیفیت ساختن آن. و از آن عجیبتر ضبط كردن چنین فاضلی آن را در كتاب خود و حال آن كه دیده كه در «ارشاد» مفید مروی است كه چون از مدینه طیبه بیرون بیاید، این آیه را خواند: فخرج منها خائفا یترقب قال رب نجنی من القوم الظالمین [1] .
و چون وارد مكه معظمه شدند این آیه را تلاوت فرمود: و لما توجه تلقاء مدینن قال عسی ربی ان یهدینی سواء السبیل [2] [3] .
و سیره وزی مذكور در این خبر بی اصل، زی جبابره و ملوك است و با سیره امامت، غایت مباینت را دارد.
[1] قصص، سوره 28، آيه 21. در حماسه حسيني ج 3، ص 182 استاد مطهري درباره اين آيه و زمان تلاوت آن توسط امام حسين عليه السلام نوشته اند كه اين آيه را حضرت هنگام خروج از مكه تلاوت كرده اند و در دنباله آن، ايه 22 را نقل كرده اند. ابتدا تصور مي شد شايد اشتباه معمولي رخ داده باشد ولي با توجه به استدلال ايشان به نظر مي رسد، اين تكه از تاريخ را در ذهن داشته اند ولي هنگام يادداشت مراجعه نكرده اند. زيرا مسلم است كه اين آيه در هنگام خارج شدن حضرت از مدينه تلاوت شده و مورخان معتبر چون شيخ مفيد، طبري و ابن اثير و بالتبع ديگران نقل كرده اند و آيه دوم هنگام ورود به مكه بوده است.
[2] همان، آيه 22.
[3] الارشاد، شيخ مفيد، تحقيق مؤسسه آل البيت، ج 2، ص 35.